Gedachten,gedichten, fictie, werkelijkheid en korte verhalen geschreven door Mobar Vorstkasteel,een eigentijdse geest, niet zonder toestemming overnemen.
vrijdag 17 juli 2009 Mentale huid Onder deken Oosterse rozen begon piemeldier heftig blozen geur bloemkundige bedwelming deed hem deftig waarheid steigeren maar tegen het einde de nacht begon plotseling leugens weigeren kreeg grote roze pil gang op te helpen gang werd hij plots erg stijf want daar stond ook, zijn schrik, naakt wijf naakte wijf uit als een lekker ding apparaat piemeldier op ving ze leefden nog lang gelukkig op gang en tekenden grappige figuren behang onder het oppervlak van jouw mentale huid was er de wereld.
Schrijver: Florian Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 09:37 Labels: Erotisch 1 opmerking: Mobar Vorstkasteel17 juli 2009 09:38 perseph0ne Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 19:22
Florian.. geweldig dit gedicht.. waar haal je het toch vandaan... lees je graag !!
liefs...
appelboom Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 16:42
Gesluierd door de bodem van de huid... prachtig dit!
Liefs en een fijne avond, Vicky
Quicksilver Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 15:44
in Oosterse rozen erotisch heerlijk mooi verwoord!!
Dichter, vreemd, staat op literair balkon slentert de namiddag over de uitgesleten tegels van de oude Joodse stad het is herfstdroef de platanen huilen en in zijn binnenste huilt de dichter mee maar dan een windvlaag een luid gekwetter parkieten in de bomen de dichter die de stad bezocht,
en telkens teruggekomen.
Oude versie december 2007
conan
Saturday, December 29, 2007 13:20
mobar , parkieten zijn mijn lievelingsvogels .... speels , acrobatisch , beetje pesterig , en altijd kwebbelend .... en in a'dam zijn ze natuurlijk op hun best....bedankt ;P
liefs conan***
silver
Saturday, December 29, 2007 13:16
in vindt het weer geweldig om te lezen.. Conan en de parkieten!! Hé in de winter? Nee bij conan waarschijnlijk in huis!!
liefs,Ducky
krima louise
Saturday, December 29, 2007 12:13
ook deze weer top ! liefs krima louise
Wiwhisper
Saturday, December 29, 2007 08:59
Mooi Mobar...dat is mooi je schetst Conan zoals hij steeds weer trug komt in jouw vertrouwde Mokum lieve groet Cobie
En vogels floten de nacht over oceanen van onmacht, jouw schaduw was alles onder mijn jas die opensloeg uit wraakzucht afgedropen droomneigingen
alles wat de dagen korter drong tijdens het slijten van mijn honger
naar de woorden die jij droog blies door glimlach na glimlach te herhalen zo mooi jouw gezicht, dat ik het zou willen hebben, helpen voor te bestaan
maar jij laat mij niet los, zweept me op blijft met mij dwepen, en ik maak mij kleiner in mijn buiging totdat zelfs jouw tenen tot woorden willen zingen
ik ben slechts tuinsmurf tegen het geraamte van jouw sidderende poëzie waarin de doden weer gewaden dragen
jij bent mijn woord niet het woord is jou aanbidden kan ik niet maar ik lees je
vrijdag 17 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenMentale huid
Onder deken Oosterse rozen
begon piemeldier heftig blozen
geur bloemkundige bedwelming
deed hem deftig waarheid steigeren
maar tegen het einde de nacht
begon plotseling leugens weigeren
kreeg grote roze pil gang op te helpen
gang werd hij plots erg stijf
want daar stond ook, zijn schrik, naakt wijf
naakte wijf uit als een lekker ding
apparaat piemeldier op ving
ze leefden nog lang gelukkig op gang
en tekenden grappige figuren behang
onder het oppervlak van jouw mentale huid
was er de wereld.
Schrijver: Florian
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 09:37
Labels: Erotisch
1 opmerking:
Mobar Vorstkasteel17 juli 2009 09:38
perseph0ne Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 19:22
Florian.. geweldig dit gedicht.. waar haal je het toch vandaan...
lees je graag !!
liefs...
appelboom Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 16:42
Gesluierd door de bodem van de huid... prachtig dit!
Liefs en een fijne avond, Vicky
Quicksilver Reageer op Mentale huid
Monday, November 12, 2007 15:44
in Oosterse rozen erotisch heerlijk mooi verwoord!!
liefs, knuffels
Dicky
dinsdag 7 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenArgumenten - Mobar
Het is donker
dat vermoed ik
het licht afwetend
ben ik al blind
in mijn verdriet
voor de wolf
is er geen zon
dat weet ik zeker
maar het duister
is niet doof
voor argumenten.
Schrijver: mobar
Reageer op Argumenten
Monday, September 01, 2008 18:42
ook maar wat vreemd maar voor jou herkenbaar zoals ik vanalles link aan het cijfer 127
Nr 127
Reageer op Argumenten
Tuesday, August 12, 2008 23:20
Ja die argumenten!
Maar zo is het wel!
Liefs,knuffs
Ducky
Reageer op Argumenten
Tuesday, August 12, 2008 19:46
Er fluistert genoeg achter oogleden..
Fijne avond!
Littledolphin Reageer op Argumenten
Tuesday, August 12, 2008 16:24
amen, zo is het ook liefs
donderdag 10 september 2009
BeantwoordenVerwijderenConan en de parkieten
Dichter, vreemd, staat
op literair balkon
slentert de namiddag
over de uitgesleten tegels
van de oude Joodse stad
het is herfstdroef
de platanen huilen
en in zijn binnenste
huilt de dichter mee
maar dan een windvlaag
een luid gekwetter
parkieten in de bomen
de dichter die de stad bezocht,
en telkens teruggekomen.
Oude versie december 2007
conan
Saturday, December 29, 2007 13:20
mobar , parkieten zijn mijn
lievelingsvogels .... speels , acrobatisch , beetje pesterig , en altijd
kwebbelend .... en in a'dam
zijn ze natuurlijk op hun best....bedankt ;P
liefs conan***
silver
Saturday, December 29, 2007 13:16
in vindt het weer geweldig om te lezen.. Conan en de parkieten!! Hé in de winter?
Nee bij conan waarschijnlijk in huis!!
liefs,Ducky
krima louise
Saturday, December 29, 2007 12:13
ook deze weer top !
liefs
krima louise
Wiwhisper
Saturday, December 29, 2007 08:59
Mooi Mobar...dat is mooi je schetst Conan zoals hij steeds weer trug komt in jouw vertrouwde Mokum
lieve groet Cobie
dinsdag 14 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenDichtvast
En vogels floten de nacht over oceanen
van onmacht, jouw schaduw
was alles onder mijn jas
die opensloeg uit wraakzucht
afgedropen droomneigingen
alles wat de dagen korter drong
tijdens het slijten van mijn honger
naar de woorden die jij droog blies
door glimlach na glimlach te herhalen
zo mooi jouw gezicht, dat ik het
zou willen hebben, helpen voor te bestaan
maar jij laat mij niet los,
zweept me op
blijft met mij dwepen,
en ik maak mij kleiner in mijn buiging
totdat zelfs jouw tenen tot woorden willen zingen
ik ben slechts tuinsmurf tegen het geraamte
van jouw sidderende poëzie
waarin de doden weer gewaden dragen
jij bent mijn woord niet
het woord is jou
aanbidden kan ik niet
maar ik lees je
gauw
Schrijver: mobar
Dina-Anna Reageer op Dichtvast
Saturday, June 28, 2008 15:38
Dit is mooi zeg, echt waar..!
Liefs Dina
Sabri3 Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 19:24
Schitterend. xx
Free@Bird Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 18:58
Met bewondering gelezen mobar!
liefs, krima
Ria Klein Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 18:47
Je gedicht vind ik dus geweldig
liefs en fijne avond
Ria
silver Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 17:48
Supermooi geschreven lieve Mobar! Mijn bewondering blijft stijgen!
Fijn weekend..liefs
Ducky
krima louise Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 17:28
prachtig Mobar...en die laatste twee strofes ...super!!!
liefs
krima louise
Janny Schep Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 16:57
tuinsmurfen zijn ook lief hoor, ik heb nog wel een plekje over in mijn tuin,, dus als je wilt,,,,,,,
liefs, Janny
Lily Parker Reageer op Dichtvast
Friday, June 27, 2008 15:17
Een zeer mooi eerbetoon aan de persoon voor wie je deze magische woorden schrijft...
lily'tje