Heimweehut (het verleden)

Vier korte gedichten uit 't verleden
geschreven door: Mobar Vorstkasteel.

Fictie!

Hij , eindelijk ook ik, herinnert zich

de dag, zodra de nacht voorbij gaat
toen bewondering omsloeg in haat
en niemand voor de Paus op kwam
terwijl hij met zijn lul zat vastgevroren
aan een po die ook dienst deed als
soepkan, want hij was weer aan de soep
man, en zo scherpzinnig als een loep
met verstand van hondenpoep
toen bewondering omsloeg in haat
beleefde ook de clown zijn spagaat

en kwam het busje weer te laat.



Schrijver: Mobar Vorstkasteel.

Draag de kracht


Draag de kracht
van nacht en zwakke rug
verlaat de onmacht
verkleed je vlug
als droomfantoom
en leven zinloos
bedenk je stug
dat jij niet verkoos
om machteloos te zijn
in dit seizoen
vol hoop bekoren
geef de spiegel een zoen
voel je niet meer verloren.

Schrijver: Mobar Vorstkasteel.

Woekerende leugens


Sommige mensen krijgen vleugels
tussen woekerende leugens
geloven ze in zichzelf

ik deel dat optimisme niet
ook al maakt het mij niet somber
het brengt mij tot een zwijgen

een nooit meer willen praten.


Schrijver: Mobar V.



Donker valt de nacht




Mezelf een beetje
niet helemaal die komiek
of die zonderling van vroeger
nog in korte broek op weg
in de straattaal van mijn schaduw
vermoei ik mijn nachten
nabij de trotse pruimenboom
geef ik mezelf een beetje leven

in mijn wolvengehuil gebleven.



Schrijver: Mobar V.