Vergeten-koffer

...

Straat


Donkere wolken drijven woedend boven grauwe grijze daken,
er dondert af en toe een zware hagelbui naar beneden
op de vrijwel verlaten straat dan plots
weer een schimp zon
een schitterend afwisselend beeld van wijsheid
ligt op straat tussen sjokkende mensen op weg,
maar altijd te laat, zorgen stapelen zich onder nieuwe
reuze wolken waar komen ze vandaan
is de humor nu vergeten, om de hoek
woont een weduwe haar witte
haren kleuren soms de duistere nacht
met iets van leven in het vergeten,
het langzaam niet meer herinneren
van de mensen die ze nooit meer ziet.

Schrijver: Mobar V., Amsterdam.

Woord alleen


Hier tussen regelmaat en regels
van jouw zinnen, voel ik de wereld
in een dieper voelen, ademend
neem je mij mee naar intenser tasten
tussen de letters en de kasten,
en hier eindigt de avond ook
in de nacht en peins ik eenzaam
in mijn woord alleen,
jouw herinneringen zijn mij als muziek
zou er een leven in blijven bloeien
tussen het wegebben voel ik de heimwee
in een dieper voelen, bevrijdend
zou ik je willen helpen
verder wandelen
tussen de ketters en de lasten,
en hier begint de nacht ook
in het duister peins ik verder
in mijn woord alleen.


Schrijver: Mobar V.