Avonddroom - Geheugen

Avonddroom

Hier herinnert jouw hart
de verdediging, een schaakspel
tussen man en paardmerrie
blust jouw ziel de open haard
de wereld van brutale mensen
opgepoetste hersenschimmen
schematisch dansen aan de muur
gebonden droomverlangens

jouw eigen ik,
en tussen toen en nu, de avond
slechts vage herinneringen
aan de doorleefde koningin
in haar wit gewijde onderjurk
haar zacht verzorgde hand
gebarend reikend naar

de zwarte porseleinen theepot.





Schrijver: Mobar V.




Geheugen



Door warrig geheugen
het gebroken ijs ontlopen
dusdanig ontroerd dat verder
bevriezen geen doel meer had
was ik tot de conclusie gekomen
om mijn eigen woorden begrijpend
moest ik de maan weer zien schijnen
boven duinen en de zee
mezelf even knijpend
wat mij tot dichten deed besluiten

in het blikveld
van mijn dromen, herinnerde ik
dagen van vroeger vragen
besluitend zonder antwoorden
doorliep ik de wanen en deed

een broek aan voor de nacht.


Schrijver: Mobar Vorstkasteel.