vrijdag 7 november 2014

woensdag 29 juli 2009

woensdag 29 juli 2009

Hotelkamer

Het wollige kleed
bedekt een kleine ronde tafel
thee geserveerd door ronde dijen
het verleden breekt uit
dampende dorst
en ingehouden woede
je bewonderde haar
kon haar geen kwaad doen

het voorjaar deed haar borsten
goed, omdat kwaad de achterdeur
had verlaten, slaapwandelend
achtervolg je haar dromen
daar in het hotel in de bossen
hangt er een klein schilderij
aan de met hout betimmerde muur
een vrucht, een blote bibs
een vreemde God mag het weten
je laat alles in het midden

op de kleine tafel
staat de kandelaar
met zeven kaarsen
het verleden breekt uit
jouw innerlijke stem
die schrijft het boek van de toekomst
een planmatig verlaten
van overbodige vriendschap

terwijl je haar kent tot in de naadjes
van het blind wordende rookgordijn
waarmee ze haar aftocht beheerst
schrijf je zes woorden voor haar zegens
alle goede eigenschappen die ze heeft
de nieuwe regels die ze leerde

- ik hou lekker toch van je -



Schrijver: mobar 
 
Reageer op Hotelkamer

Tuesday, April 29, 2008 22:01

Heel mooi en ontroerend.

  Hotelkamer

Tuesday, April 29, 2008 19:26

yes sir, sir yes!
Erg mooi weer Mobar!

wliefs, kerima
  Hotelkamer

Tuesday, April 29, 2008 17:28

en ook ik ga geheel akkoord


  Hotelkamer

Tuesday, April 29, 2008 15:01

Geheel met conan eens en ook is dit - vertederend.

Een glimlachende groet!


conan Reageer op Hotelkamer

Tuesday, April 29, 2008 14:46

ik lees hier veel meer dan genegenheid .... maar welke
rijkdom aan beelden , symbolen , en tot in details
preciserende woorden ....
in grote doen ben je mobar !

3 opmerkingen:

  1. donderdag 16 februari 2012
    Winterstrohalm
    ....

    Winterstrohalm


    Winterstrohalm
    breek mijn benen niet
    dit hart dreigt naar
    bevroren winters
    voel je dan niet
    mijn streven
    mijn adem
    verstijft haast
    door de koude winterwind
    voel je niet
    mijn haarband
    mijn zinnelijk verlangen
    zolang reeds onbemind
    kun je me niet vervangen
    weggeven, onverdiend
    een ander
    met jouw ziel behangen
    blaas ik het weg
    dat wreed gevoel
    haast in mijn hart
    is wat ik voel
    jij bent hier
    dagenlang in huis

    winterstrohalm,
    breek mijn hart nog een keer
    ik denk niet meer terug
    aan de winters van weleer
    ik ben hier in huis
    en ik ben dat met jou
    als de doorgewinterde kou
    winterstrohalm, sluit mijn ogen niet
    er komt nog een kerst
    maar ik denk dat ik kerst
    voortaan maar ga vermijden
    tussen al die heilige mensen
    voel ik me een heiden
    maar toch sluit ik af
    met een woord voor de geest

    winterstrohalm,
    je bent bij me geweest.

    Schrijver: Mobar V., Amsterdam.


    Mobar Vorstkasteel16 februari 2012 08:40

    mobar Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 17:21

    bedankt

    Quicksilver Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 15:10

    ik heb deze winterstrohalm
    gevoeld...

    lieverd ik wens je fijne feestdagen toe

    liefs,knufff
    Dicky

    switi lobi Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:59

    Een strohalm als een balk, 't zou heerlijk zijn als hoop doet groeien...



    mobar Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:48



    fortuna Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:46

    jij, een heiden?
    Valt wel mee toch?
    Heerlijk vloeiend verhaal.

    Liefs

    Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:41

    een waterval die me doet verstommen. hoewel supergoed ik lees je graag Mobar.

    wens je goede kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar alvast..




    ela Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:24

    Klamp je niet vast aan het ongekende. Kijk naar de toekomst en rijk je armen tot je weer warmte voelt.


    mobar Reageer op Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:15



    Winterstrohalm

    Monday, December 24, 2007 00:13

    Goed dat je je daar aan vastklampt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. donderdag 16 februari 2012
    Nachtvracht
    ....

    Zee vragen 1001


    Schrijver: Mobar V.


    (zondag 28 juni 2009)


    Ik zie jouw opkomst van de zon

    Zomer zo lang het kan duren
    in dat tentje aan zee
    met de van jou bekende kuren

    tijdens het samen zijn
    en later misschien beminnen
    laat de ochtend maar beginnen

    er is niemand zo woordkundig
    ongenaakbaarder dan jij
    maar de kleur van je zwembroek
    maakt me gelukkig en blij

    voelde niet eerder mijn hunkerend lijf
    zie weer de zon in dit aardse verblijf
    zwemmen dromen hoger dan golven

    en jij hebt mij onder dromen bedolven
    dromen reikend verder dan mijn hand
    eenzaam verlangend in dit dromenland.


    Schrijver: Mobar V.
    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 15:12
    1 opmerking:

    Mobar Vorstkasteel16 februari 2012 15:20

    Dwaallicht Reageer op Zee vragen

    Saturday, November 29, 2008 14:04

    Moest er bij glimlachen... heel knap Mobar, Nog een fijn weekend gewenst!

    Liefs Dina

    kerima ellouise Reageer op Zee vragen

    Friday, November 28, 2008 17:02

    een zoutig veroveren...weer graag gelezen !

    liefs
    kerima ellouise

    Janny Schepenaar Reageer op Zee vragen

    Friday, November 28, 2008 11:52

    mooie verovering in woorden weergegeven,
    liefs, Janny

    ela Reageer op Zee vragen

    Friday, November 28, 2008 00:36

    De zee geeft en neemt.
    ela

    wijnand. Reageer op Zee vragen

    Friday, November 28, 2008 00:34

    fraai

    Windwhisper Reageer op Zee vragen

    Friday, November 28, 2008 00:33

    een warm schrijven zee-waardig

    BeantwoordenVerwijderen
  3. donderdag 16 februari 2012
    Heimweehut - vakantieadres (Herfst)
    ....
    (dinsdag 30 juni 2009, op zoek naar een vakantieadres voor de Herfst.)


    Aanleg voor het zoete duister.

    Zwijgplicht


    Zouden we
    maar even bij elkaar zijn
    achter de mystiek van zwart fluweel

    het zachte tasten van onze vingertoppen
    warm van lichaamstaal en hartsverlangen
    een paar minuten heel diep in elkaar
    als droom verenigd in een samenzijn
    samengesmolten in gemeenschap
    zonder vooroordelen, haat en nijd
    bijna gedachtenloos zwevend door de tijd
    dan zou ik mijn zwijgplicht accepteren.


    Schrijver: Mobar V., Amsterdam.


    (zondag 20 september 2009, is het al Herfst?)

    De paprika


    Zou je best eens willen vragen

    wat jij echt gedichten vindt

    maar jij blijft het maar vertragen

    hebt die aandacht niet verdiend

    vraag mij dikwijls wel eens af

    of je het mooi vindt wat ik schrijf

    maar jij houdt het telkens laf

    van een reactie wordt je stijf

    misschien is het onnodig

    dat ik ook jouw mening weet

    maar dat maakt ook overbodig

    ik mij druk maak om een scheet

    zou je best eens willen zeggen

    wat ik werkelijk van jou vind

    als ik schrijf wat in mij opkomt

    zie waarschijnlijk als een kind

    wil het liefste snel vergeten

    wat verwaaid is met de wind

    geloof niet dat het belangrijk is

    het leven is verhip geen kattenpis

    we leven telkens langs elkaar

    mijn gedichten staan hier

    in prille eenzaamheid

    jouw gedichten staan daar

    in trage waakzaamheid.


    © september 2009, Mobar V., Amsterdam.

    BeantwoordenVerwijderen