woensdag 16 mei 2012
Droomstilte
...
vrijdag 10 juli 2009
Droomloos nooit
Het liefdesbed ligt stil
in een vijver van inktzwarte verveling
een eindeloze herhaling van niets
om over te dromen, alleen zinloze leegte
met de maan als klant van de nacht
en een vriendelijke hoer die naar me lacht
terwijl ik fluister over stilte, stoer, maar zacht
een vriendelijke vrouw die tot hem zingt
de vriend, die sprak over de aanleg
van een tuin, met vlindervogels
fascinerende wezens in de mooiste bomen
en een boek om in te lezen, over hoe
het is gekomen, dat de winter nadert
met een zielenpracht, zo groots en waarachtig
een eindeloze herhaling van niets
om over te dromen, alleen bitter verwoorde
leegte, waarvan je weet dat er geen einde is
geen enkel gebaar van de schreeuwende menigte
van oproerkraaiers en brave burgerij
geen enkele handdruk
van wij zijn voortaan vrienden
voor de toekomst en het leven
geen enkel hart, dat nog klopt voor de liefde
alleen maar leegte klopt er aan de deur
van een vergeten verleden
en een verloren toekomst
en tussen de regels
tussen het ritme van de woorden
vind je haar handschrift
het fijne van haar reacties
het medelevende en tragische ontroering
het vingervlugge compliment
der zielenvreugd, en je denkt nog aan haar
die je zo een mooi compliment gaf
over wat niet meer
dan een onnozel schrijfsel was
je acht je bijna echt bijzonder
maar het leven laat je niet toe
iets anders dan gewoon te zijn
gewoon en
droomloos nooit.
Schrijver: mobar
vrijdag 10 juli 2009
Droomloos nooit
Het liefdesbed ligt stil
in een vijver van inktzwarte verveling
een eindeloze herhaling van niets
om over te dromen, alleen zinloze leegte
met de maan als klant van de nacht
en een vriendelijke hoer die naar me lacht
terwijl ik fluister over stilte, stoer, maar zacht
een vriendelijke vrouw die tot hem zingt
de vriend, die sprak over de aanleg
van een tuin, met vlindervogels
fascinerende wezens in de mooiste bomen
en een boek om in te lezen, over hoe
het is gekomen, dat de winter nadert
met een zielenpracht, zo groots en waarachtig
een eindeloze herhaling van niets
om over te dromen, alleen bitter verwoorde
leegte, waarvan je weet dat er geen einde is
geen enkel gebaar van de schreeuwende menigte
van oproerkraaiers en brave burgerij
geen enkele handdruk
van wij zijn voortaan vrienden
voor de toekomst en het leven
geen enkel hart, dat nog klopt voor de liefde
alleen maar leegte klopt er aan de deur
van een vergeten verleden
en een verloren toekomst
en tussen de regels
tussen het ritme van de woorden
vind je haar handschrift
het fijne van haar reacties
het medelevende en tragische ontroering
het vingervlugge compliment
der zielenvreugd, en je denkt nog aan haar
die je zo een mooi compliment gaf
over wat niet meer
dan een onnozel schrijfsel was
je acht je bijna echt bijzonder
maar het leven laat je niet toe
iets anders dan gewoon te zijn
gewoon en
droomloos nooit.
Schrijver: mobar
Wednesday, May 16, 2012 12:23
mooi verteld verhaal, maar of het alleen de huisvrouwen zzijn die zich laten verleiden bij de blokker, daar zet ik mijn ????? bij
liefs,J
Wednesday, May 16, 2012 10:18
Stilmakend. Bijzonder het onnodig lijden van extreem verschil beschreven terwijl dezelfde droom innerlijk leeft. Warme groet
Wednesday, May 16, 2012 07:36
zoveel waarheid in een prachtige tekst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten