Monkey

maandag 20 februari 2012

De roze aap

De roze gorilla kwam soms in een droomwereld, hij herinnerde zich dan het witte klooster waar hij als kind was opgegroeid. En waar hij werd opgesloten omdat hij een aapje was.

De dagen tussen de nonnen die met een streng gezicht naar hem glimlachten of hem een banaan toestopte.

Zijn gevecht met zijn ongeloof, wat zich uitte in verzet tegen de komst van Sinterklaas, en zijn gediscrimineerde zwarte knecht.

De roze gorilla had ook nachtmerries, dat hij in een zak werd meegenomen omdat hij stout was geweest. Omdat hij een keer bananenkauwgom had meegenomen zonder te betalen, omdat hij graag een nep tatoeage wilde, die je kon maken met de wikkel, daar hij de kauwgom niet eens lustte!

Hij had alles aan Donald verteld maar die geloofde niet in die geest, die dacht dat de roze gorilla het klooster had verzonnen, en dat van die bananen en die nonnen ook.

Totdat de roze gorilla het grijze schrift liet zien, met daarin de aantekeningen van de monniken en de geheimzinnige planten, die zij in de Middeleeuwen, samen met de bananen consumerende nonnen, op geneeskrachtige werking hadden getest. In het bijzonder de Calumbia Spontakia Vitalica Portugalia, had de aandacht van de twee vrienden, omdat een thee getrokken van het verse blad, kon leiden tot visioenen waarbij het verband tussen geest en ziel werd gelegd. De twee vrienden besloten om naar Portugal te reizen om te zoeken naar nog levende exemplaren van deze legendarische plant.

13 september 1994, Sàgres, Portugal.Terwijl Donald D. naar de sanitaire voorzieningen van de eenvoudige camping is, filosofeert de roze gorilla over het leven en religie.

God is eigenlijk een soort ijselijke Koningin, uitverkoren om op een zetel te zitten, in luxe te baden, opmerkingen te maken, adviezen te formuleren, gevangenen vrij te laten, bezoekers te ontvangen, geheimzinnig te glimlachen, en meer van dat soort goedbedoelde liefdadigheid, zonder zelf in actie te hoeven komen, wanneer de kust overstroomt, de zoveelste religieuze oorlog uitbreekt, de economie op zijn gat ligt, de werkeloosheid onder aardse mensen schrikbarend stijgt. Alles heeft een boodschap en een diepere bedoeling, door de glimlach van Hare Majesteit, een zorgelijke glimlach. Een glimlach met een diepere bedoeling. De roze gorilla voelde onvoldoende emotie om de beelden te omschrijven.Alsof een zware rugzak uit het verleden hem tegenhield. Alsof hij nog altijd met schuldgevoelens rond liep, op wat hij nooit had kunnen voorkomen, het uit elkaar vallen van een gezin, een gevoel van eenzaamheid waar hij ieder jaar met Kerst, vaak verdrietig aan dacht. De roze gorilla voelde wel tranen, maar die lagen in zijn hart bevroren, wachtend tot zijn ziel zou ontwaken.
De roze gorilla en Donald hebben nog een stukje authentiek Portugal bekeken. Helemaal in het meest Zuid Westelijke gedeelte van het land.Boerenland in de duinen, veel Agave en andere vetplanten, een totaal andere flora dan in Nederland. Een aantal bijenkasten op het ene na het andere oude landgoed, met kleinvee zoals bonte geiten, guitige zwijntjes, kippen en honden. Veel wilde vetplanten en ook planten met een ruw harig blad, maar nergens een Calumbia Spontakia Vitalica Portugalia. De zoektocht naar deze bijzondere plant lijkt op niets uit te lopen.Of is het verhaal van de Monniken toch niet waar, en is het gedroogde exemplaar een exemplaar van een uitgestorven plant. Zijn alle andere exemplaren door de geiten opgegeten. Op de heenweg kwamen ze een kudde geiten die de weg overstak tegen.Een aantal Quinto staat te koop. Het zijn oude landhuizen met een rustieke uitstraling. Donald is op zoek naar een naald en een draad om de tent te repareren, één van de ritsen is gescheurd en dat is lastig. Ze stoppen bij een surfwinkel, maar ook daar verkopen ze het niet. Terug op de camping zien ze dat de twee Duitse dichters ook weer bij de tent zijn gearriveerd. De "leukste" zwaait zelfs even naar Donald die de oude Duitse auto bestuurd.

De roze gorilla raakt hier niet opgewonden van, en besluit om weer wat te gaan schrijven, bijvoorbeeld over de hier veel voorkomende Eucalyptusbomen, die overal langs de weg staan, de oudere bladeren lang en smal, de jonge scheuten met het typische eucalyptusblad. Ook de dennenbomen zijn uitzonderlijk, vaak vlak boven de grond vertakt tot een prachtige parasol, enorme parasollen zodat het van veraf een soort reusachtig mos lijkt. De natuur laat mooie indrukken achter. Op de camping bij de tent hangt er nog wat was aan een waslijn te drogen.

De roze gorilla drinkt een kop koffie en denkt aan zijn kleine woning in de dierentuin van Amsterdam. De zoektocht is voor niets geweest, hij moet zich bezinnen op andere wegen om zijn doel te bereiken. Misschien dat het boek over de herfstbloemen hem meer gaat vertellen over de Calumbia Spontakia Vitalica Portugalia. Het is zeer belangrijk dat er wetenschappelijk onderzoek wordt gedaan naar deze plant, die eetbaar is voor primaten, en een verhelderende werking heeft op de menselijke geest.



© januari 2010, februari 2012, Mobar V., Amsterdam.