maandag 20 februari 2012
Het droomlandschap
zondag 28 juni 2009
Het Droomlandschap
De zon zindert over het droomlandschap
je slaapt een uur lang in de concentratie
van een diepe droom
het leven houdt
zijn adem even in
de geest verlicht
de droomziel
de diepste droom vormt
jouw geheugen
tijdens deze droom
wordt jouw geheugen opgefrist
over het droomlandschap
waar bomen wuiven als wijven
de wijn is er zwaar
de olijven goed
vrouwen dansen
rond het vuur
kijken vurig naar de mannen
die met het lijf de ziel spiegelen
de muziek vertolkt er de trage hartslag
van tegelijkertijd misschien wel vier ruige honden
grootgrondbezitters die hun landgoederen
het liefst braak laten liggen
om er te kunnen jagen op wilde dieren
in de fijnzinnige schaduw van de oude bomen
van het natuurlijke Zuiden
ademt de vrouwenstem liefde
en zorgt de man voor het vlees
voldoende voedsel om te leven
Het Droomlandschap is het terrein
van de edelmoedige landarbeiders
een fantastische flora en fauna
de veeleisende druiven
de in het landschap verspreide kurken
in de korenvelden hoort de vrije mens nog de zee,
die fluistert over vreemdelingen, zonderlinge dwazen
altijd op weg, de zon achterna
een fles in de hand, een vuurtje
op een rots, een vrouw met een knots
Een kalende man met een grijze gloed
over zijn baard praat met kabouters
uit alle lagen van de bevolking
hier zijn we welkom, weet niemand
wie we zijn, doet onze naam of
status er niets meer toe
we kluiven gretig van het vlees
dansen robuust een polonaise
de polonaise van de rukwind
en het duivelse kwaad in de bergen
roodkapje heeft eindelijk haar handtekening
zonder argwaan in een agenda gezet
in een dagboek staat geschreven
het is nu vier minuten over vier
de Keizer heeft geen kleren
hij heeft voor de historische gebouwen
op achteloze wijze
een gedenkwaardig fossiel achtergelaten
de hele wereld moet het weten
dit is een mijlpaal in de geschiedenis
een nieuw domein,
ik heb er over gelezen
de zon brengt vierendertig graden
in de droogte van de weidse
zon aangeklaagde heuvels
om er een ansichtkaart te kopen
samen, in het warme middagcircus
lopen twee vrolijke jongens
als zonderlinge geesten
met beide benen in de lucht
op hun handen in het water
en later, tijdens de avond
hangt er een dichterlijke natuur
van een bekend land in de bergen
aan een rode waslijn tussen twee bomen
nabij een kleine tent niet ver van de verte
die in fantasie veel groter is
dan onze droom, door haast verloren
vaders met wanhopige rooksignalen
en moeders die struikelen over de vaatwas
van de al twintig jaar drie keer per etmaal
dienst doende gerookte visjes
spugen op het campinggras
dit moet al eeuwen zo gegaan zijn
toeristen zijn welkom als toeristen
nu de wc deur niet met een haakje
kan worden afgesloten
geen medelijden met het darmkanaa
lof enig gevoel voor een gevoelige blaas
er staat met agressieve letters
zoals die van Zuidelijke streken
een woord van drie letters
geschreven op de voordeur
die zoals gezegd niet dicht kan
hoe dichterlijk ik het ook probeer
ik ben de aftocht
de volmaakte domme jongen
op het te kleine fietsje
die alsmaar rondjes draait
en tegen dieren praat
samen met de honden
de uitgelaten honden
die blaffen naar de maan,
de droomnacht voorbij.
Schrijver: Mobar V., Amsterdam.
Het Droomlandschap
De zon zindert over het droomlandschap
je slaapt een uur lang in de concentratie
van een diepe droom
het leven houdt
zijn adem even in
de geest verlicht
de droomziel
de diepste droom vormt
jouw geheugen
tijdens deze droom
wordt jouw geheugen opgefrist
over het droomlandschap
waar bomen wuiven als wijven
de wijn is er zwaar
de olijven goed
vrouwen dansen
rond het vuur
kijken vurig naar de mannen
die met het lijf de ziel spiegelen
de muziek vertolkt er de trage hartslag
van tegelijkertijd misschien wel vier ruige honden
grootgrondbezitters die hun landgoederen
het liefst braak laten liggen
om er te kunnen jagen op wilde dieren
in de fijnzinnige schaduw van de oude bomen
van het natuurlijke Zuiden
ademt de vrouwenstem liefde
en zorgt de man voor het vlees
voldoende voedsel om te leven
Het Droomlandschap is het terrein
van de edelmoedige landarbeiders
een fantastische flora en fauna
de veeleisende druiven
de in het landschap verspreide kurken
in de korenvelden hoort de vrije mens nog de zee,
die fluistert over vreemdelingen, zonderlinge dwazen
altijd op weg, de zon achterna
een fles in de hand, een vuurtje
op een rots, een vrouw met een knots
Een kalende man met een grijze gloed
over zijn baard praat met kabouters
uit alle lagen van de bevolking
hier zijn we welkom, weet niemand
wie we zijn, doet onze naam of
status er niets meer toe
we kluiven gretig van het vlees
dansen robuust een polonaise
de polonaise van de rukwind
en het duivelse kwaad in de bergen
roodkapje heeft eindelijk haar handtekening
zonder argwaan in een agenda gezet
in een dagboek staat geschreven
het is nu vier minuten over vier
de Keizer heeft geen kleren
hij heeft voor de historische gebouwen
op achteloze wijze
een gedenkwaardig fossiel achtergelaten
de hele wereld moet het weten
dit is een mijlpaal in de geschiedenis
een nieuw domein,
ik heb er over gelezen
de zon brengt vierendertig graden
in de droogte van de weidse
zon aangeklaagde heuvels
om er een ansichtkaart te kopen
samen, in het warme middagcircus
lopen twee vrolijke jongens
als zonderlinge geesten
met beide benen in de lucht
op hun handen in het water
en later, tijdens de avond
hangt er een dichterlijke natuur
van een bekend land in de bergen
aan een rode waslijn tussen twee bomen
nabij een kleine tent niet ver van de verte
die in fantasie veel groter is
dan onze droom, door haast verloren
vaders met wanhopige rooksignalen
en moeders die struikelen over de vaatwas
van de al twintig jaar drie keer per etmaal
dienst doende gerookte visjes
spugen op het campinggras
dit moet al eeuwen zo gegaan zijn
toeristen zijn welkom als toeristen
nu de wc deur niet met een haakje
kan worden afgesloten
geen medelijden met het darmkanaa
lof enig gevoel voor een gevoelige blaas
er staat met agressieve letters
zoals die van Zuidelijke streken
een woord van drie letters
geschreven op de voordeur
die zoals gezegd niet dicht kan
hoe dichterlijk ik het ook probeer
ik ben de aftocht
de volmaakte domme jongen
op het te kleine fietsje
die alsmaar rondjes draait
en tegen dieren praat
samen met de honden
de uitgelaten honden
die blaffen naar de maan,
de droomnacht voorbij.
Schrijver: Mobar V., Amsterdam.
Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 21:12
Adembenemend, jouw dromen omvatten hele werelden...
Fijne avond!
verhavert Reageer op Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 18:39
wauw prachtig
liefs
Dina-Anna Reageer op Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 18:37
Weer hééél schitterend gevonden!!!
Liefs Dina
Narcis(t) Reageer op Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 18:34
Super mobar!
Reageer op Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 16:31
de droomnacht van jou Mobar spannend inventief , mar zeer zeker boeiend geschreven
lieve groet Cobie
Goede middag
kuzzz
Littledolphin Reageer op Het Droomlandschap
Thursday, August 07, 2008 15:18
wohooooow mobar, wat een geheel! was wel ff onderweg om het te lezen maar echt superb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten