Meer van het Circus

Geschreven door mobar

Het is zomermiddag bij het bonte circus, de vier circuspaarden rusten in de schaduw van de vier groene bomen bij de rivier. Ze zijn nu een behoorlijk eind naar het zuiden, Alfons, Arnold, Alberto, Anita, Esther, Hubert, Florian en de andere artiesten van het circus. Ze lezen de vier plannen voor de nieuwe circusvoorstelling. Er gaan vier belangrijke zaken veranderen. Een kalende man met een grijze gloed over zijn baard praat met tuinkabouters, plastic, polyester, beton, hout, koper, metaal, het maakt niet uit waarvan ze zijn gemaakt. De grijze man praat met tuinkabouters over regering, politiek, seks, liefde en de maatschappij, uit alle lagen van de beschaafde bevolking. Op een zonderlinge zomerdag zet een verliefd Roodkapje een handtekening in een oude agenda uit een andere tijd, die zij vond bij de vierkante vijver. Het Middeleeuwse kasteel, het vierkante vismeer en de ophaalbrug, worden overgedragen aan James Absurdy, de Amerikaanse schrijver. Voor de voltooiing van zijn nieuwste roman. “ Het beste geluk is gratis ” heeft hij innerlijke rust nodig. In een dagboek staat geschreven: Het is nu vier minuten over vier op vier september, precies vier jaar geleden, toen de vierde jaartelling begon. De keizer heeft geen kleren, geen garderobe, geen vrouw en geen toekomstplannen. Hij heeft vier fossielen achtergelaten bij vier historische gebouwen. Hier slaapt de herinnering van een geschiedenis. De zon brengt vier en veertig graden in het open veld van de vierde september. Over droogte van vier weidse Spaanse heuvels verspreidt zich een aroma van vier rijpe sinaasappelen. Vier vrouwen babbelen, fluisteren over vier mijlpalen in de geschiedenis, een nieuw domein. Ze hebben er over gelezen bij 't meer van ’t Circus in een oude krant. De grijze man praat met tuinkabouters, overal op de wereld zien ze hem komen en gaan, om zijn verhalen te vertellen aan de tuinkabouters. In het warme middagcircus lopen vier vrolijke, bruingezonde, Spaanse jongens met acht benen in de lucht met hun handen in het warme, zoete water van de rivier. Ze houden samen een bal in de lucht. De avond nadert met een dichterlijke natuur, een zangerige luwte. Violette herinnert zich een aan haar bekend land in de bergen. Een vakantie vier eeuwen geleden bij de vierkante vijver. Aan een rode waslijn tussen vier kromme bomen, nabij een kleine kampeertent, niet ver van Violette, die in werkelijkheid veel mooier is, hangen vier onderbroeken te drogen. James Absurdy schrijft vier korte gedichten over stilte, de vierde stilte van het zesde verhaal.