Gewoontegetrouw

Geschreven door mobar

Zou er uit onbegrip een leven zijn te maken alle gewoontes en afspraken als trage ballast overboord of dat je terugkomt in de nacht dromend als die zelf beschreven schim dansend, en lachend naar vrienden die geen brieven meer schrijven naar het duister, van jouw verleden zijn er zoveel papieren bootjes gevouwen en uitgevaren naar de woordenzee aanvaard, als dichter in het vaderland terwijl moeder crepeert op zwarte aarde voel je de schaduw van de schimmenzee het zware zwaard boven de tuinpoort gewoontegetrouw, bevriend met een illusie.