donderdag 8 november 2012
Loterij van de nacht
Loterij van de nacht
Ik vraag
me soms wel eens af
of je nog bij je
volle verstand bent
en dat knaagt aan me
zelfs de wolf in de tuin
is bij zijn volle verstand
als hij jankt naar de maan
jankt er niemand terug
omdat liefde niet bestaat
door zoveel vergeten keren
maar van het ware leven
moet jij nog heel veel leren
daarom ga je me verlaten
en dat knaagt aan mij
zelfs het konijn in de keuken
knaagt niet zoveel als jij
knaagt aan het geweten
van mijn ziel,
de oorsprong
van mijn onbegrepen humor
kan ik niet goed beoordelen
ik heb je nooit echt leren kennen
je was als een vreemde schaduw
die wilde dansen uitvoerde
op het behang van de slaapkamer
waarin ik sliep, om niet te verzuipen
in die ontzielde menselijke wanhoop
die je zorgvuldig over mij heen stortte
beetje bij beetje, maar op het laatst
helemaal, totdat de emmer overliep
wanneer je thuiskwam uit de kroeg
en ik daar in die luie stoel zat
met het lot nog in mijn hand
want jouw naam stond in de krant
de krant van nachten armoe duister.
Mobar Loterij van de nacht
Datum: 08/04/08
Weergaven: 110
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ben haar lijf
BeantwoordenVerwijderenDatum: 07/29/07
Weergaven: 131
31-07-2011 mobar netgedicht Eenzame bezoeker 206 7.67 6 1
BeantwoordenVerwijderendinsdag 15 december 2009
BeantwoordenVerwijderenOndersteboven
Misschien is het beter
dat hij weg blijft uit de stilte
de toekomst teruggeeft
aan tijdbeheer
van de leeg gelezen pagina
er zijn nog stille mensen
op de kade bij de smalle rivier
die eenzaam met hem wensen
dat ze terugkomt in zijn dromen
maar zover is het nooit gekomen.
Schrijver: mobar
15 december 2009
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 22:57:00 2 opmerkingen:
Ingelienwo dec. 23, 11:31:00 AM CET
Een gedicht dat me alweer zo raakt.
Wat schrijf jij mooi!
Alvast een stijl die me ligt...
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteeldo jan. 14, 08:23:00 PM CET
Bedankt!
dinsdag 25 oktober 2011
BeantwoordenVerwijderenBehangen
zondag 12 juli 2009
Behangen
Bedankt
voor het wolken behangen
ik koester deze bijzondere momenten
als een schat die mij is toegezonden
en ik weet nog wel waarom jij
ik nooit bij jou
dat liefde sluimert
in nachtelijk meervoud
verlangen naar geluk
uit het hoogtepunt
zoveel gevoelens, vertrouwd
en vreemd
heel vreemd.
Schrijver: mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 19:47:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelzo aug. 12, 11:36:00 PM CEST
dinsdag 11 augustus 2009Louter
En zelfs louter
en alleen mijn verlangen
heeft mijn leven al zo veranderd
dat het alleen maar goed kan zijn
dat jij bestaat daar op het strand
bij vreemde oceanen
ik denk dat we nog
veel fijns
samen kunnen doen
ik voel al de weemoed van een zoen
en zelfs louter
en alleen mijn verlangen
veranderde mijn dagen volledig
ik hou zielsveel van je en hoop
dat er een oplossing komt voor de problemen
rond mijn verloren identiteit
en mijn zoek geraakte ego
en zelfs louter
en alleen mijn verlangen
heeft jou bang gemaakt
en dat is begrijpelijk
je hoeft niet zo onzeker te zijn
ik zal je helpen,ook al
ben ik zelf een emotioneel wrak
en denk ik vaak in uitersten
door mijn hevig drugs en
drank gebruik
en zelfs louter
en alleen mijn hunkering
heeft jou mij doen verlaten
wat eigenlijk logisch is
vanwege de tegenstrijdigheden
in mijn lege gevoel.
Schrijver: mobar
augustus 2009
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 08:40
Labels: Fictie 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteel12 augustus 2009 10:42
Stip Reageer op Louter
Wednesday, August 12, 2009 13:10
Wauw! je raakt me enorm!
stipje
nana Reageer op Louter
Tuesday, August 11, 2009 21:43
heftige emotie maar puur
mooi!
M-Rose Reageer op Louter
Tuesday, August 11, 2009 21:29
niet . O-rcestral M- anoeuvers in the D-ark
M-Rose Reageer op Louter
Tuesday, August 11, 2009 21:26
ond
M-Rose Reageer op Louter
Tuesday, August 11, 2009 21:25
graag door-lezen omder thema Mobar
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenOorlogsgebied
Schemergebied van naaktslakken en nachtvlinders
natte dekens van verdriet over de schouders
van bange wezen, herfstkinderen zonder ouders
en het is oorlog, bommen vallen zonder pardon
geen excuses voor de dood, die komt voor velen
moeras van diepe ellende, echo van een doodskreet.
© oktober 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 21:37:00 2 opmerkingen:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 09:38:00 PM CET
Jan
24-10-2009
16:46 uur
Prachtig, mooie bewoordingen hier gebruikt!
salina
20-10-2009
19:09 uur
zo droef , stilmakend
rillingen komen over me
josselyne
20-10-2009
18:52 uur
Aan dit prachtige schrijven , waarin zoveel ellende is uitgebeeld, is slechts nog toe te voegen: In en in triest.
Kort, krachtig en veelzeggend dit gedicht.
Liefs v. Josselyne
BeantwoordenVerwijderen
Ingelienvr nov. 27, 10:08:00 AM CET
Je hebt de oorlog heel apart maar zéér sereen verwoord.
Krachtig gedicht!
En die laatste zin die schreeuwt als het ware en maakt je dicht echt af!
Graag gelezen en dat klinkt bij het onderwerp misschien raar en toch is het zo!
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenAarde kwam tot mij
Aarde kwam tot mij
in de vorm van een bloempot
die uit mijn onhandigheid viel.
© september 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 21:56:00 2 opmerkingen:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 09:57:00 PM CET
josselyne
26-09-2009
17:44 uur
Kort maar super goed gevonden. Aarde kwam inderdaad tot jou.
Graag gelezen. Nog een mooie nazomerse zondag toegewenst. Liefs v. Josselyne
my thoughts
25-09-2009
20:40 uur
kort maar bondig en mooi geschreven!
grtjes
BeantwoordenVerwijderen
Ingelienza nov. 21, 03:34:00 PM CET
Kort en krachtig met humor: mooi!
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenGroei
Hield ik de boom vast
toen jouw hand begon
te groeien, omwoelde ik
jouw tuin, jouw hart
bloeiden er rozen
gaf jij mij die woorden
terug aan de oevers
van de rivier speelde jij
al die tijd voor mug
koesterde ik jouw ballen
gaf je mijn spelen aan de lucht
hield ik mijn hart vast
nachtenlang, was jij bij mij
en draaide de wereld,
slechts uit liefde, ging jij weg
nam ik wat gas terug
liet ik die boom los.
© september 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 19:49:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 07:50:00 PM CET
Zwarte Cobra1
26-09-2009
07:22 uur
Mobar, weer een bijzondere gedachtengang..
Dat maakt je uniek..
Lieve groet,
Tonny
verhavert
25-09-2009
18:58 uur
emotioneel dicht mobar
prettig weekend
salina
25-09-2009
18:55 uur
zo mooi ,stilmakend
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenNachtwoud
Onze huid is gewild
onder papieren tijgers
hongerige weduwen
spelende kinderen
masturberende ambtenaren
maar wij verdwalen in het nachtwoud
waar je steeds zegt
dat het regent
het zal nooit meer stoppen
altijd blijven regenen
in het nieuwe verhaal
achter gesloten gordijnen
waar ons consumptiehart bonst
op de poort van liefde
tussen jaren van heimwee
in de binnenwereld van onze ziel
kunnen we niet meer verdwalen
we zijn al vervreemd in de illusie
van onze meest intieme dromen
waar de wind een nieuwe zomer brengt
die in het nachtwoud zal plaatsvinden.
© oktober 2009, mobar.
25-10-2009
18:08 uur
Goed geschreven
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenOp zijn lijf geschreven
Het was op zijn lijf geschreven
dat vermoeden en het maakte niets uit
om het niet samen zijn te dragen
en er zat geen zingeving
in het falen, maar de verhalen
volstonden met de eenvoud
de oorsprong
het blikveld van zijn dromen
liep niet over van geluk
maar hij leefde tenminste
en alles wat hij deed
had een bedoeling
die soms onbegrepen bleef
maar in alles zat een beweging
en dieper woelen naar de waarheid
die hij eenmaal met zijn vingers voelde
tijdens het tasten van haar
zacht gevoelde vrouwenhuid
hoorbare zuchten van haar dromen
en zijn zaadvloed, vloeide haar uit
zij nam hem in haar lijf
doorwortelde zijn gevoelensen
duwde hem voldaan
uit het bed, dat warm en teder bleef.
© september 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 18:51:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 06:53:00 PM CET
Eppos
28-09-2009
09:06 uur
Een gedicht, die vanaf het begin mee neemt, naar het verrassend einde, zelfs de titel van het gedicht maakte me al nieuwsgierig over wat dit gedicht zou gaan
Graag gelezen
Grtz Koentje