Ik keek niet op van zijn geslachtsdeel
maar zijn woordenschat
was twee meter langer
het leek wel een opgerolde tuinslang,
die ik uitrolde met meer woorden dan dromen
minder letters dan zinnen
leken te zeggen, regendruppels
bleken te verwoorden
steeds weer op weg
naar andere lakentuinen
in mooiere beddenduinen
begon de zinderende zomer
steeds meer vorm te krijgen
met het bewegen van zijn dijen
verlegen buiging in zijn glimlach
en al die tijd in stille omvang
een beetje vochtig door het zweten
keek ik niet verder
dan naar zijn genietende ogen
daar waar de horizon
ergens achteruit begon.
Schrijver: mobar
juli 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten