maandag 16 maart 2015

Gevleugelde waarheid 1

woensdag 21 januari 2015

Gevleugelde waarheid 1

Gevleugelde waarheid 1
Eiland van de vogels - 1
Geschreven door mobar   
donderdag, 07 april 2011 16:18
"Neophron percnopterus, Aquila chrysaetos, Haliaeetus albicilla, Hieraaetus fasciatus"
Thomas spreekt de namen voorzichtig uit, met een Katholieke plechtige toon in zijn stem. Maar plots reageert hij achterdochtig, kijkt hij indringend naar zijn verlegen vriend, die in de luwte van een boom staat.
"Ik zal je naam nooit aan iemand verklappen".
De jongensstem klinkt bijna afkomstig van buiten de aarde. Een metafysische bescheidenheid klinkt er in door. Een zwijgen der planeten. Vergeten der talen, verdwalen.
Misschien dat deze stem, de werkelijkheid kan veranderen. Iets van alle waanzin kan relativeren. De wereld weer het normale ritme laten hervinden, van opstaan zonder dromen, en klaarheid voor de waarheid.
"En ook nooit iets over de kist.... "
“Ik zal ook nooit iets over de kist verklappen.”
Er wordt iets gezegd over de waarheid.
Maar misschien is die niet voor beide vrienden hetzelfde. Ze kennen elkaar uit een verleden, een leugenachtig verleden vol verzonnen personen, niet bestaande ouders.

De leugenachtige mensen zijn uit de werkelijkheid verdwenen, ze denken anderen te belazeren. Maar ze belazeren meestal zichzelf, met alle rancune, alle haatdragende wortels. Ze moeten geen ruzie maken waar de kinderen bij zijn. Kinderen hebben ouders niet zelf gekozen.
Er zijn nog steeds kinderen met een onzichtbare naam, een andere persoonlijkheid om in de waarheid te vluchten. Er zijn nog steeds kinderen met een naamloos, anoniem bestaan.
"Neophron percnopterus, Aquila chrysaetos, Haliaeetus albicilla, Hieraaetus fasciatus"
Thomas spreekt voorzichtig, een Katholieke plechtige toon in zijn stem.
Voor het eerst die middag glimlacht Florian.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten